به گزارش آوای ورزقان وبلاگ روستای روزی نوشت: روستای روزی یکی از روستاهای پرجمعیت منطقه است که بیش از یک هزار و ۱۰۰ نفر جمعیت دارد که اکثر جمعیت روستا جوان است. اکثر جوانان روستا باسواد بوده و عموماً تحصیلات دانشگاهی دارند. ولی متأسفانه بیکاری مشکل اصلی جوانان است. این روستا دارای مدرسه ابتدایی و راهنمایی است و بعد از پایان تحصیلات راهنمایی دانش آموزان پسر برای ادامه تحصیل به روستاهای همسایه، کاسین و علویق و یا شهر ورزقان می‌روند و دانش آموزان دختر اگر خانواده‌شان امکانات و توان مالی داشته باشند به شهر ورزقان می‌روند و یا ترک تحصیل می‌کنند. همچنین روستا دارای خانه بهداشت است. روستای روزی از لحاظ وسعت نسبتاً از روستاهای بزرگ منطقه است. همانند سایر روستاهای منطقه روستای تمرکزی بوده و قسمت مسکونی روستا در وسط اراضی قرار دارد. مزارع کشاورزی روستا اکثراً دیمی است. فقط در دو نقطه مزارع آبی وجود داشت که به مرور زمان از آب‌های منطقه کم شده و تبدیل به مزارع دیمی گشته‌اند در قسمت شرقی روستا چمنزار معروف به آشاغی چمن قرار دارد و در قسمت غربی چمنزار معروف به کهریزلر قرار دارد. و در سمت جنوبی روستا چمنزار معروف به – اورتا یول دالی – واقع است. محصولات کشاورزی روستای روزی به صورت غالب گندم و عدس بوده و جو، بذرک، گاودانه نیز به صورت کم کاشت می‌شود.

-منابع آبی روستای روزی:
از قسمت غربی روستا رودخانه نسبتاً بزرگی می‌گذرد که آب‌های باران و چشمه‌های کوچک از قسمت شمال روستا از مرزهای روستای سرخه دیزج را به قسمت جنوبی روستا هدایت می‌کند که بعد از طی راه به رودخانه معروف اهر چایی می‌ریزد. آب آشامیدنی روستا قبلاً از آب‌های زیر زمینی روستا تأمین می‌شد که از طریق چاه‌ها و کانال‌های زیر زمینی از زیر کوه‌های قسمت شمال غربی نزدیک مناطق مسکونی روستا معروف به پیاوه داغی سرچشمه گرفته و در قسمت غربی روستا در یک سازه منبع مانندی که سه لوله ناودانی دارد و به – کان – معروف است می‌رسد آب از این لوله‌ها به صورت دائمی سرازیر شده و علاوه بر اینکه مورد استفاده شرب و شستشو قرار می‌گرفت جهت آبیاری مزارع نیز قرار می‌گرفت که امروزه به دلیل وجود لوله کشی آبیاری به منازل مسکونی روستاییان از کاربرد شرب و شستشو افتاده و فقط جهت آبیاری مزارع استفاده می‌شود که البته به دلیل پایین آمدن آب‌های زیر زمینی منطقه مقدار آب آن نیز کم شده است.

-کوه‌های اطراف روستای روزی:
کوه ارزن بابا که در قسمت جنوب غربی روستا قرار دارد و به دلیل وجود قبر یک مردی شریف به همین نام در قله آن به این نام معروف شده و ما بین روستای کهنه‌‌لو و روستای روزی است دامنه آن حاصلخیز است. مردم روستا برای طلب باران در خشکسالی‌ها به قله کوه ارزن بابا می‌روند و مراسم دعا و طلب باران اجرا می‌کنند. کوه باللی قیه در قسمت شمال غربی روستا واقع است. جینی قیه یا جنی قیه که در قسمت غرب و متمایل به شمال غرب واقع است و بنا به اظهارات گذشتگان و شواهد موجود به دلیل سخت و تخته بودن سنگ‌های این کوه به جنی قیه به معنی سنگ سخت معروف است. البته داستان‌های تخیلی هم بعضی روستاییان در مورد وجه تسمیه این کوه نقل می‌کنند. کوه پیاوه داغی که تپه ماهور هایی در قسمت شرق روستای روزی و مجاور با منطقه مسکونی روستا است که زیر این کوه سفره‌های زیر زمینی آب قرار دارد و آب مصرفی قدیمی روستا از چاه‌های منتهی به این کوه سرچشمه می‌گیرد.