به گزارش آوای ورزقان به نقل از آناج، حدود یکسال پیش در حضور یکی از نمایندگان تبریز صحبت از ورود کانون های ثروت و قدرت و یا همان زرمداران و زورمندان به رقابت های انتخاباتی و نقش بی بدیل آنها بود. این نماینده تبریز به عنوان مثال گفت: “یک نفر پیش من آمده بود و از یکی از نمایندگان تبریز شدیداً گلایه می کرد. من بعد از چند روز، این نماینده را در راهروی مجلس دیدم. به وی گفتم فلانی بشدت از دست تو گلایه مند بود و می گفت خلف وعده کرده ای!”

این نماینده سریع مرا به دفتر خود کشید و بیان داشت: “حقیقت این است که این فرد در ایام تبلیغات انتخاباتی پیش من آمد و گفت: من حاضرم برای تو سی، چهل هزار رای جمع کنم اما به یک شرط و آنهم اینکه برای من امتیاز اپراتور تلفن همراه حل کنی… من هم در کوران انتخابات گفتم حتماً حل می کنم و این فرد کمک کرد تا من رای بیاورم. حالا می بینیم اخذ امتیاز اپراتور تلفن همراه برای این فرد از اراده من و حتی وزیر ارتباطات خارج است و باید در شورای عالی فضای مجازی بررسی شود و من زورم به آنجا نمی رسد و بابت این موضوع از من گلایه مند است.”

از این مدل زد و بندهای انتخاباتی می توان نمونه های دیگری را هم آورد.

مع الاسف برخی از کاندیداها و نه همه ی آنها، از طریق پول های کثیف رای می آورند و این موضوعی نیست که بتوان آن را حاشا کرد و گفت: گربه بود!

روی سخن با این جماعت نیست که میخ آهنین نرود در سنگ برای ایشان مصداق دارد، اما سخن با مردم عزیز و نجیب است که چرا بعضاً با چشم باز انتخاب نمی کنیم و اسیر غوغاسالاری و تبلیغات پرحجم عده ای می شویم؟!

همین نماینده مذکور که در بالا ذکرشان آمد، هفته گذشته در محلات تبریز مرغ یخ زده توزیع کرده است و متاسفانه یک نفر نیست بپرسد این هزینه ها از کجا تامین شده؟ آیا این کاندیدای نامحترم، چندین برابر قیمت این مرغ را در کسوت نمایندگی از جیب همین مردم در نخواهد آورد؟ به عبارت ساده تر، این افراد بعدها چه حقوقی از مردم پایمال خواهند کرد تا این هزینه ها بر گردد؟!

چند روز پیش شنیده شد یکی از اقشار پر در آمد جامعه، در یکی از هتل های تبریز جمع شده و در عرض چند دقیقه نزدیک به یک میلیارد برای حمایت از کاندیدای مورد حمایتشان پول جمع کرده اند تا این فرد در مجلس و هنگام تصویب قوانین مته به خشخاش نگذارد. و این مرفهان بی درد بیش از پیش کیسه خود را پر کنند.

خاطرم هست چند دوره قبل وقتی شنیده می شد کاندیدایی برای انتخابات سفره رنگین پهن کرده همه متحیر می شدند، اما امروز این بدعت نامبارک به یک سنت پذیرفته شده تبدیل گردیده و سراغ دارم که چند کاندیدا از چند ماه قبل، سفره های رنگین در تالارهای تبریز می گسترانند.

نمایندگان مجلس در حقیقت وکالت مردم را بر عهده می گیرند از این رو طبیعی است که همین مردم باید هنگام رای دادن با وسواس بیشتری انتخاب کنند. کاندیدایی که برای مجاب کردن مردم جهت رای دادن و اعتماد کردن به او هزینه ی میلیاردی می کند تحقیقاً منافع شخصی خود را در منافع ملی و عمومی ملت ترجیح خواهد داد.