اخبار جهان 27 اسفند 1394 - 8 سال پیش زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
کپی شد!
0

حواسمان باشد پولمان جیب‌های چه کسی را آباد می‌کند!

به گزارش آوای ورزقان به نقل از آناج، هر چه به تعطیلات عید نوروز و فصل بهار نزدیک می شویم، بازار مسافرت ها و تورهای سیاحتی گرم تر می شود. بلیط ها برای خود بازار سیاه پیدا می کنند و به عبارتی برای بلیط های نوروزی سر و کله می شکنند.

چند سالی است که ترکیه و ارمنستان بازار داغ مسافرت های نوروزی را از آنِ خود کرده اند و حتی عده ای از مردم به شوق این سفرها، کل سال را برنامه ریزی می کنند و بعد از بازگشت و تخلیه کامل جیب های خود، تا چند ماه، خوش گذرانی های آن سوی مرزها را بازگو می کنند و از برنامه هایشان برای سفر آتی خود تعریف می کنند. از دوستان و آشنایان می خواهند که آن ها را در سفر بعدی تنها نگذارند.

از سوی دیگر عده ای از جوانان کشور ما، بار سفر را با مقصدی متفاوت تر می بندند و خانه و خانواده خود را برای دفاع از مملکت، باورها و حمایت از برادران دینی خود که در دست دشمنان دین ستیز اسیر شده اند، رها می کنند. گاهی این سفرها بی بازگشت می شود، گاهی دست ها، پاها و یا چشم ها جا می مانند و گاهی پیراهنی خونین بازگو کننده خاطرات سفر می شود. پدارن، مادران، همسران و فرزندان چشم به راه می شوند تا شاید خبری خوش و یا ناخوشی از عزیزشان بگیرند.

مقصد و مقصود سفر با اینکه مهم است، اما بحثی سلیقه ای است که با توجه به وسع هر فرد، با اهدافی خاص و مهم برای خود فرد تعیین می شود. اما، خوب است در این خوش گذرانی ها کمی هم ارق ملی و دینی پیشه کنیم. چرا ما باید پولمان را در کشوری خرج کنیم که در چندین نوبت شاهد افشاگری نسبت به آن کشور، در مورد کمک به تروریست ها و داعش تکفیری بوده ایم؟ کشوری مثل ترکیه که اقتصادش با کمک صنعت توریست و سرمایه گذاری خارجی، به پا شده است، امروز نفت داعش را از آن خود می داند و شده است دلال نفت تکفیری ها.

نیروهای داعش در سواحل ترکیه، دقیقا همان جایی که بقیه گردشگران حضور دارند، آزادانه می گردند و ترکیه را مأمنی برای خود معرفی می نمایند. با سران این مملکت در گردهمایی های خودمانی، عکس سلفی می گیرند. از اتحاد در برابر تروریست ها سخن می گویند و آن ها را در پایگاه های نظامی خود آموزش می دهند و با کمک  دوستان مؤتلفه خود، آنان را تا دندان مسلح می کنند و می فرستند به میدان جنگ. همان جایی که جوانان مسلمان هر روز پر پر می شوند تا مقدسات دینیمان و کشورمان، مورد تجاوز یک عده قاتل خدانشناس قرار نگیرد.

اگر امروز داعش، داعش شده است به صدقه سری کمک ها و حمایت های کشورهایی همچون ترکیه و ارمنستان است. همان هایی که فریاد مبارزه با تروریسم سر می دهند و جیب این تکفیری ها را با همان پول هایی که ما با چشم بسته خرج کرده ایم، پر می کنند. یک عده همچون سران ترکیه، با شیوه های عوام فریبانه، با هزار دوز و کلک در صحنه حاضر می شوند و خود را نگران  کشورهای مجاور درگیر جنگ معرفی می کنند. در ظاهر، برای مبارزه با تروریست سر می شکنند و در باطن آن ها را از مال دنیا بی نیاز می کنند تا به اهداف خود برسند. عده ای دیگر همچون ارمنستان به بهانه اعمال فشار به دشمنانش، در مرزهایش، برای تروریست ها، پایگاه های امن درست می کند و مرزهایش می شود گذرگاهی برای عبور تروریست ها.

همه این ها، با ترفندهای مختلف، اقدام به عوام فریبی می نمایند، قبول، اما، چرا ما جز این عوام باشیم؟ چرا ما کورکورانه عمل کنیم و بدون در نظر گرفتن ارزش ها و ضد ارزش ها روز به روز آن ها را برای خود غول کنیم؟ چرا ما اجازه دهیم، به اهداف پلیدشان با بازیچه قرار دادن ما برسند؟

نکته ضعف ما در مقابله با حیله دشمن، عدم اتحادمان است. دشمنان اسلام، با تمام تفاوت درعقایدشان و تنها به دلیل رسیدن به اهداف خود و مشترکشان، حتی با دادن باج فراوان، متحد می شوند و با شعارعای عوام فریبانه، در مقال چشمان ما رنگین ظاهر شده و به ما می قبولانند که در جهت نابودی تروریسم قدم بر می دارند. در مقابل افشاگری ها، راهکار سرکوب پیشه می کنند و ما خیلی خوش بینانه برخورد کرده و همه این ها را سیاه نمایی علیه دشمنان عنوان می کنیم. اما این خوش بینی تا کی ادامه پیدا خواهد کرد؟ تا کی چشمانمان را به روی بازی های پشت پرده دنیای پر زرق و برق ارائه شده در کشورهای مجاورمان خواهیم بست؟ چرا ما پر پر شدن جوانان را نمی بینیم و در علم کردن پیراهن یوسف، به یاری آن ها می شتابیم؟

بهتر است برای یک بار هم که شده به خاطر خودمان، کشورمان، برادر و خواهران مسلمان اسیرمان، عوام نباشیم. نگذاریم با شستشوی مغزی، پولمان را از جیبمان و اعتقاداتمان را از مغز و دلمان بیرون بکشند. به اسارت زنان و کودکان مسلمان چشم نبندیم. خون های مردان مسلمان را نادیده نگیریم. بیایید به این فکر کنیم که اگر امروز به خون ریزی های موجود در همسایه مان چشم ببندیم، شاید فردا خود در همین منجلاب بیفتیم. آیا آن موقع باز هم به همین راحتی به جویبارهای خون چشم خواهیم بست؟

آزموده را آزمودن خطاست. در همین همسایگیمان مگر نمی بینیم ملتی که ظلم را دیدند و بی تفاوت ماندند، امروز خود درگیر ظلم، جنگ، ترور و خونریزی هستند. مگر نمی بینیم که چطور امنیت یک کشور به فنا رفت و مردم بی گناه قربانی حیله دشمن شدند. ما که تجربه ای به بزرگی انقلاب اسلامی و ۸ سال جنگ تحمیلی داریم و چهره واقعی دشمن برایمان چندین و چند بار نمایان شده است، نباید فریب دشمن را بخوریم. نباید به اوضاع اطرافمان بی تفاوت باشیم.

شاید به هرکدام از ما بگویند برای کمک به داعش و تروریست پول جمع آوری می کنیم با پرخاشی آنی با این موضوع مخالفت کنیم. اما، چرا وقتی برای تحریم کشورهای حامی داعش هزار و یک دلیل داریم، طفره می رویم؟ بیایید یک بار دیگر بیاندیشیم که چه کسانی را قربانی خوش گذرانی خود می کنیم. البته، بماند که در وضعیت ناامن موجود در این کشورها، چقدر معقولانه است که برای سفر عیدانه خود به این کشورها مسافرت بکنیم. وقتی دولتمردان به هزار و یک دلیل روشنگری نمی کنند، بیایید ما حداقل یک بار هم که شده از خوشی های ظاهری خود بگذریم و منفعل نباشیم و سفرهای خود را به کشورهای حامی داعش تحریم کنیم. بیایید عوام نباشیم!

نویسنده
احمد مظفری
مطالب مرتبط
  • نظراتی که حاوی حرف های رکیک و افترا باشد به هیچ عنوان پذیرفته نمیشوند
  • حتما با کیبورد فارسی اقدام به ارسال دیدگاه کنید فینگلیش به هیچ هنوان پذیرفته نمیشوند
  • ادب و احترام را در برخورد با دیگران رعایت فرمایید.
نظرات

دیدگاهتان را بنویسید!

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *