طبیعی است اگر نامزد انتخاباتی مورد توجه مردم قرار گرفته و برای مسئولیت مربوطه رأی بیاورد، از لحظه‌ی روی کار آمدنش باید رفته‌رفته از تعداد فعل‌هایی که بر آینده دلالت می‌کند کاسته و از فعل‌های گذشته و حال استفاده کند. مثلا باید بگوید: فلان کار را کردم، آن وعده را انجام دادم، به چند مورد از قول‌هایم عمل نمودم، دستور ساخت فلان بیمارستان را دادم، مشغول نظارت بر مسئولان مربوطه هستم و…

قطعا مسئولی که با گذشت چند سال از عمر مسئولیت‌اش هم‌چنان بر «خواهم کرد» و «می‌سازم» و «باید به این سمت برویم» و «باید پیشرفت کنیم» تأکید کند و یا حتی هنوز هم بهانه‌هایی مانند «مسئول قبلی خوب نبود» و «همه چیز تقصیر مسئول قبل است» را دستاویز ناکارآمدی خود نماید، با ناراحتی و عصبانیت مردم به‌ویژه آنهایی که به او رأی داده‌اند مواجه خواهد شد.

حسن روحانی، رئیس‌جمهور محترم کشور که بیش از ۱۰۰۰ روز قبل توسط مردم انتخاب شد و هزاران میلیارد تومان بودجه، چندین وزارت‌خانه، امکانات و… در اختیار دارد در سفر اخیرش به آذربایجان شرقی گفته است:

– مسأله‌ی نخست کشور رونق اقتصادی و اشتغال جوانان است.

– اصولا احداث فرودگاه، کشیدن خط آهن، ساخت مسکن یا احداث اتوبان به عهده‌ی دولت نیست!

– اگر به دنبال رونق اقتصادی و اشتغال جوانان به عنوان مسأله‌ی اول کشور و مهم‌ترین هدف دولت و ملت هستیم، باید همه متحد و در کنار هم برای تحقق اهداف ملی تلاش کنیم.

– برای رسیدن به اهداف ملی باید مسائل حاشیه‌ای را کنار گذاشت.

– اگر می‌خواهیم جوانان ما در مسیر اشتغال و کشور در مسیر رونق و تحول قرار بگیرد، باید تنش‌زدایی داخلی داشته باشیم و منسجم در کنار یکدیگر برای توسعه و رونق کشور تلاش کنیم.

– دولت یازدهم متعهد است که در همه‌ی مرزهای آذربایجان غربی رونق اقتصادی ایجاد کند.

– آذربایجان غربی باید پایانه‌ی روابط اقتصادی با همسایگان، و مرزهایش نماد رونق اقتصادی باشد.

– واژه‌ی بیکاری در منطقه‌ای مانند آذربایجان غربی با وجود طبیعت منحصر به‌فرد، زمین‌های حاصل‌خیز و هم‌مرز بودن با سه کشور بزرگ، مفهومی ندارد.

– ما باید از این مرزها در روابط با کشورهای همسایه استفاده و بهره ببریم و دولت هم باید به وظایفی که در این زمینه بر عهده دارد، عمل کند.

– گسترش کشاورزی و احیاء دریاچه‌ها، نیاز به اعمال آبیاری نوین در کشاورزی دارد.

– طرح‌هایی مانند اتصال ارومیه به راه‌آهن سراسری از جمله مواردی است که در دولت پیگیری می‌شود.

شاید بهترین عنوانی که می‌توان بر عبارات بالا گذاشت، عنوان «وعده» است که روحانی ۳ سال قبل نیز همین‌ها را در ایام تبلیغاتی بیان می‌کرده است. در حقیقت اگر این حرف‌ها را بدون در نظر گرفتن زمانِ گفتنش به یک نفر بگوییم، قطعا مخاطب، این حرف‌ها را در زمره‌ی وعده‌های انتخاباتی لحاظ می‌کند، نه گزارشی از عملکرد یک رئیس‌جمهور ۱۰۰۰ روزه!