به گزارش آوای ورزقان به نقل از آناج، با یک نگاه به دور و اطراف می توان فهمید عمدهی لباسها در جمهوری اسلامی، مبارزه با حجاب را در ذات خود دارند. مثلا اینکه خانمی ساپورت بپوشد و یا با شلواری که زانوهایش پاره شده در مکانهای عمومی ظاهر شود و همهی این لباسها نیز در تمامی پاساژها به وفور و با قیمت نازل به فروش برسد، جای تعجب دارد. اخیرا نیز میل خودنمایی برخی از بانوان، در مانتوهای جلوباز و شیشه ای که زبان از بیان جلوه های آن شرم دارد، بروز کرده است!
شاید ابتدایی ترین نقطه به بحث تولید و یا واردات این نوع لباس ها مربوط باشد؛ چرا چنین طرح هایی از لباس، که دیگر شکّی در ناهنجار و ضدفرهنگ اسلامی بودن آن وجود ندارد، تولید می شود؟ و آیا در تولید پوشاک عنصری به نام عفاف و حجاب به عنوان نمود فرهنگ اسلامی جامعه ی ایرانی، مورد توجه قرار دارد؟
دستورالعمل و چهارچوب خاصی برای تولید نوع لباس وجود ندارد
رحیم بقایی وند در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی آناج در پاسخ به این سوال گفت: هرچند عفاف حجاب قانون دینی و ملی ماست اما در قوانین اتحادیه دستورالعمل و چهارچوب خاصی برای تولید نوع لباس وجود ندارد که بر اساس آن بگوییم نوع خاصی از لباس تولید بشود یا نشود.
مانتوهای جلو باز وارداتی و قاچاق هستند
وی افزود: اکثر این نوع لباس ها وارداتی هستند و به صورت غیرقانونی و قاچاق وارد می شوند و اگر هم تولید داخلی باشند قطعا به صورت زیرزمینی تولید می شوند؛ یعنی عدهای در خانه های خود و بدون مجوز اجناسی را تولید می کنند که به دلیل برخی محدودیت ها بازرسان نمی توانند وارد این خانه ها بشوند چرا که اغلب خانواده هایی نیز در آن ساکن هستند و ما حق ورود به آن را نداریم.
رئیس اتحادیهی صنف خیاطان و تولیدکنندگان پوشاک تبریز خاطرنشان کرد: در آن واحد های تولیدی که قابل بازرسی و نظارت هستند، هیچ موردی در رابطه با تولید لباس هایی چون مانتوهای جلوباز یا شیشهای دیده نشده است و اگر چنین موردی مشاهده شود طبق دستور العمل جمع آوری، برخورد می شود که این نیز در حیطهی مسئولیت های اتحادیه البسه و پوشاک که در حوزه ی توزیع و فروش کار می کنند، قرار دارد.
پر واضح است که خلاء قانونی در رابطه با معیارهای تولید نوع پوشاک در جامعه ای که ارزشی به نام عفاف و حجاب جزء قوانین اجتماعی، عرفی و شرعی آن محسوب می شود جای بسی تأمل دارد اما با فرض اتکای صرف بر تعهد تولیدکنندگان در تولید لباس هایی همسو با فرهنگ اسلامی و باور بر واردات غیرقانونی این نوع لباس ها، کدام منطق را می تواند پشت بند ویترین فروشگاه های شهر قرار دارد؟
در مورد عفاف و حجاب ماموریتی برای اتحادیه ی پوشاک تعریف نشده است
علی عابدینی بیان کرد: در مورد عفاف و حجاب ماموریتی برای اتحادیهی پوشاک تعریف نشده و در هیچ کجای قانون نظام صنفی به وظیفه ای در خصوص عفاف و حجاب اشاره نشده است.
وی ادامه داد: اعضای اتحادیه ی پوشاک نیز، صرفا فروشندهی لباس هستند و هرآنچه را که مشتری تقاضا کند، به فروش می رسانند.
رییس اتحادیهی البسه و پوشاک تبریز اضافه کرد: البته ما نیز به اعضای اتحادیه اخطار می دهیم لباسی را که مخالف عرف جامعه است نفروشند اما وقتی مصرف کننده لباسی تنگ تر و کوتاه تر از اندازهی خود خریداری می کند، دیگر کاری از دست ما بر نمی آید.
قوانینی وجود ندارد که برای نوع مانتو، لباس مجلسی و غیره چهارچوب تعیین کند
وی در پاسخ به چرایی فروش مانتوهای جلوباز و توری در فروشگاه ها اظهار کرد: قوانینی وجود ندارد که برای نوع مانتو، لباس مجلسی و غیره چهارچوب تعیین کند و اگر هم باشد به تولیدکنندگان ربط دارد نه اتحادیه پوشاک! یعنی تولید کننده است که مانتو هارا بر حسب خواسته مردم تولید می کند.
عابدینی گفت: وظیفهی ما فروش لباس است و هرلباسی نیز استفاده مخصوص دارد و این بستگی به خود فرد دارد که لباسی را که برای مجلس زنانه تولید شده است در خیابان می پوشد یا در خانه. اما درمورد مانتو نیز انواع مختلف آن به فروش می رسد و هرکس بسته به سلیقه اش خریداری می کند و این طور نیست که صرفا مانتوهای کوتاه و جلوباز فروخته شود.
وی افزود: بنابراین ۵۰ درصد مساله به سلیقه و فرهنگ مشتری بستگی دارد و نمی توان گفت فروشگاه هرچه بفروشد، مردم همان را می خرند بلکه نیاز به فرهنگسازی است.
این مقام مسئول تاکید کرد: تا جایی که در حیطهی اختیارات و قدرت ما باشد، سعی می کنیم از فروش این نوع لباس ها جلوگیری کنیم. بخش نامه هایی از طرف ارگان های مربوطه(مثل نیروی انتظامی و اماکن) وجود دارد که می توانیم با استناد به این بخشنامه ها مانع رواج و فروش این نوع مانتوها بشویم. تاکید می کنم که این بخشنامه ها از طرف ارگان های مربوطه است و قانون نظام صنفی در این خصوص موردی را پیش بینی نکرده است هرچند که ما نیز احساس دغدغه می کنیم.
وی خاطرنشان کرد: البته اتحادیه ما این امکان را ندارد که مستقیما وارد کار شده و مثلا اقدام به پلمپ مغازه ها کند بلکه باید ارگان های دیگر مثل نیروی انتظامی ورود کنند. ما صرفا می توانیم پس از اخطار و تذکر دادن به فروشگاه هایی که لباس های نامتعارف را به فروش می گذارند، گزارش امر را به اداره اماکن ارائه کنیم که تا کنون نیز چند مورد را گزارش کرده ایم.
عمدهی این مانتوها در داخل تولید می شود
عابدینی بیان داشت: عمده این مانتوها در داخل(بخصوص تهران) تولید می شود و اینطور نیست که همه وارداتی باشند؛ یعنی به راحتی می توانند از تولید این طرح ها جلوگیری کنند وگرنه وقتی تولید می شود، فروشنده آن را خواهد فروخت و اگر فروشنده بفروشد مصرف کننده هم خواهد خرید. درواقع وقتی مشتری تعدادی مانتو را می بیند که همه کوتاه و یا جلوباز هستند، مجبور است یکی را خریداری کند.
البته که تناقضات مدیریتی و پیچ و خم های بی پایان، یکی از معضلات جامعه ی ماست و همواره افراد را در دور باطلی چنان به این سو و آن سو می کشاند که در آخر درمانده از امر، عطایش را به لقایش می بخشد؛ اما در این گزارش به دلیل جایگاه مهم نیروی انتظامی در توجیحات و استدلال های سایر مسئولین به گفت و گو با معاونت امور اجتماعی نیروی انتظامی استان پرداختیم.
سرهنگ علی اسمعیل پور خاطرنشان کرد: مجموعهی اماکن نیروی انتظامی به نوبه ی خود در حوزه موارد ممنوعه در فروشگاه ها، وارد عمل شده و جهت بازرسی به طور تصادفی و اتفاقی به تمامی پاساژها و فروشگاه ها سرکشی می کند؛ این مجموعه در صورت مشاهده ی موارد ممنوعه در فروشگاه ها طی مراحل قانونی با آن برخورد می کند.
وی ادامه داد: وقتی به فروشگاهی مراجعه می کنیم که موارد ممنوعه و لباس های نامتعارف مثل مانتوهای جلو باز و غیره در آن وجود دارد، به بررسی آن می پردازیم اما وقتی فروشنده در رابطه با آن اجناس مجوز خرید و فروش دارد و غل و غشی در معاملهی او نباشد ما نمی توانیم مغازه را پلمپ کنیم.
معاونت امور اجتماعی نیروی انتظامی استان اضافه کرد: البته برخورد با فروشندگان لباس های نامتعارف مثل مانتوهای جلوباز، شیشه ای و غیره نیز طی روال قانونی خود انجام می شود؛ یعنی اگر موردی را در فروشگاه ها مشاهده کنیم ابتدا تذکر لسانی داده و فروشنده را ملزم به جمع آوری جنس مربوطه می کنیم اما اگر وی عناد کرده و به هشدار نیروی انتظامی ترتیب اثر ندهد، مساله را به مقام قضایی منتقل می کنیم و پلمپ فروشگاه نیز بسته به نظر مقام قضایی صورت می گیرد.
شهروندان در صورت مشاهده فروش مانتوهای شیشه ای را به ۱۱۰ گزارش بدهند
وی توضیح داد: در رابطه با عفاف و حجاب ۲۶ ارگان در سطح جامعه مسئولیت دارند که آخرین آن نیروی انتظامی است و در حد توان و مسئولیت خود نیز ورود می کند اما توان ما نیز محدود است و در این زمینه نیاز به همکاری شهروندان داریم که در صورت مشاهده ی لباس هایی چون مانتوهای شیشه ای، جلوباز، سایر لباس های نامتعارف و حتی مانکن ها و عکس های مستهجن در فروشگاه ها سریعا به ۱۱۰ گزارش بدهند و یقین بدانند ماموران نیروی انتظامی حداکثر تا ۲۴ ساعت بررسی خود را شروع کرده و در محل مربوطه حاضر می شوند و گرنه با توجه به محدود بودن تعداد نیرو ها ما نمی توانیم در آن واحد در چند نقطه شهر بازرسی کنیم.
جاپای ذائقه سازان پرنفوذ …
به جرأت می توان گفت، دستهایی وجود دارد که ذائقهی مردم را کنترل و هدایت میکند؛ ذائقهای که فقط در خودنمایی خلاصه شده و به مدد نفوذ و قدرتی که این ذائقهسازان دارند، هر چه بخواهند میدوزند و میبافند و وارد میکنند و بعد به راحتی در اقصی نقاط کشور توزیع شده و در ویترین مغازهها جای میگیرند، آن هم با بهایی کمتر از سایر لباسها.
این طور به نظر می رسد که تولید، واردات، توزیع و فروش البسه ای که امروز شئونات دینی و حتی انسانی را به سخره گرفته اند نه تنها با ممنوعیتی مواجه نیستند بلکه مجوز قانونی نیز دارند! همان فاکتورهای خرید و فروشی که حتی دست نیروی انتظامی را از ورود قانونی کوتاه می کند.
شرح دردی بود از وضعیت فرهنگ عفاف و حجاب و نمود عینی از قاعده ای که می گوید: “آغاجی ایچینن قورد یی یر” …