به گزارش آوای ورزقان به نقل از باشگاه خبرنگاران، رسانه‌های جهان ماهانه با انتشار گزارش‌هایی درباره ماهیت مشکوک عملیات‌های سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا CIA در حال رسیدن به این نتیجه هستند که هیچ امیدی نسبت به اصلاح و تغییر رویه این مرکز وجود ندارد و تعطیلی آن باید در دستور کار قرار بگیرد.

این درخواست با این واقعیت حالت جدی‌تری به خود گرفته  که این نهاد در طول عمر ۷۰ ساله در آمریکا همواره گزارش‌های نادرست و غلطی درباره مسائل سیاست خارجی، تقلب در انتخابات، حکومت‌های اسقاط شده و دیکتاتوری‌های جهان به روسای جمهور مختلف این کشور داده است و از این طریق در کشته شدن هزاران نفر از شهروندان کشورهای مختلف، شکنجه‌های بی‌شمار زندانیان و جاسوسی از اقصی‌نقاط جهان نقش اصلی را داشته است.

کودتا در حقیقت تلاشی خشونت‌آمیز است که معمولاً به صورت محدود و ناگهانی از سوی عده‌ای اندک به کار بسته می‌شود.

بلافاصله پس از پایان جنگ جهانی دوم در حالیکه آژانس‌های اطلاعاتی ائتلاف ضد هیتلر به دنبال بازداشت و محاکمه جنایتکاران جنگی نازی بودند، این سازمان فعالیت‌های مشکوک سازمان‌های قبل از خود – دفتر خدمات استراتژیک ایالات متحده – را دنبال کرده و برخی این جنایتکاران جنگی را برای ادامه فعالیت‌ها علیه کشورهای اروپای شرقی به کار گرفت.

CIA از همان بدو تاسیس  به ایجاد کودتاهای غیرقانونی در کشورها از جمله ایران(۱۹۵۳)، گواتمالا(۱۹۵۴) و اندونزی ( ۱۹۵۷) روی آورد که نتیجه آن علاوه بر کشتارهای وسیع و شکنجه در زندان‌ها؛ دهه‌ها رکود اقتصادی بود و علاوه بر آن منابع ملی این کشورها تحت تصرف واشنگتن قرار گرفت. به عنوان نمونه پس از کودتای سال ۱۹۵۳ در ایران،   ۴۰ درصد از عایدات نفت ایران در اختیار آمریکا قرار گرفت.

امروزه نیز نقطه‌ای در جهان را نمی‌یابیم که از اقدامات مداخله‌جویانه سیا بی‌نصیب مانده باشد. سیا کودتاهای مکرری در لائوس(۱۹۵۸-۱۹۵۹ و ۱۹۶۰) کاستاریکا و عراق (۱۹۶۰) و اکوادور و چند کشور دیگر ترتیب داد. در سال ۱۹۶۱ سیا عملیات ترور نخست وزیر محبوب و مشهور کنگو – پاتریک لومومبا – را  ترتیب داد تا موبوتو سکو را جای وی بگمارد و این نخست‌وزیر جدید به حدی در این کشور ظالمانه حکومت کرد که حتی تعجب و نگرانی حامیان خود در آمریکا را نیز برانگیخت.

کوامی نکروما رهبر غنا در سال ۱۹۶۶  بوسیله کودتای آمریکا سرنگون شد و سالوادور الوانده رهبر شیلی نیز در سال ۱۹۷۳ به وسیله انقلاب نظامی برکنار  و به جای آن رژیم آگوسته پینوشه بر سرکار آمد که در طی سال‌های بعد سه هزار مخالف خود را کشت و ده‌ها هزار نفر از مردم شیلی را در زندانها شکنجه کرد.

در سال ۱۹۶۷ سیا با ایجاد اختلال در انتخابات محلی یونان کودتایی به راه انداخت که تنها در یک ماه اول و بر اثر درگیری‌ها بیش از  هشت هزار نفر قربانی شدند. همچنین اطلاعات مهیا شده توسط این سازمان که در اختیار دولت نژادپرست آفریقا قرار گرفته بود، منجر به دستگیری نلسون ماندلا، رهبر کنگره ملی آفریقا شد.

در سال ۱۹۶۴ در بولیوی ماموران سیا ویکتور پاز را در این کشور برکنار کردند و در استرالیا در طول سال‌های ۱۹۷۲-۱۹۷۵ اموالی به ارزش میلیون‌ها دلار را به مخالفان حزب کار دادند. چنین اتفاقی در برزیل در سال ۱۹۶۲ رخ داد. در آسیا نیز  آمریکا ۲۰ سال رژیم ظالم فیلیپین را حمایت کرد که مرتکب کشتار و فجایع در حق مردم خود شده بود. در سال ۱۹۹۰ حمایت‌های آمریکا از خاندان حاکم در السالوادور منجر به شعله‌ور شدن جنگ داخلی شد که ۷۵۰۰۰ نفر در آن کشته شدند.

چالمرز جانسون در کتاب خود به نام  “backfire ” با اسنتناد به سخنان رابرت گیتس که چندین سال ریاست سازمان سیا را به عهده داشت از این واقعیت پرده برداشت که سازمان سیا حمایت از مجاهدان افغان را چند ماه قبل از حمله شوروی در سال ۱۹۷۹ آغاز کرده بود و بدین ترتیب اسامه بن لادن و سازمان تروریستی‌اش همانند بسیاری از گروهک‌های تروریستی دیگر توسط آمریکا حمایت مالی و نظامی می‌شدند. در این بین کاخ سفید بیش از همه از گزارش‌های دروغین این مرکز ضرر دید و یکی از بارزترین نمونه های آن شواهد وجود اسلحه کشتار جمعی در عراق بود که به منظور توجیه حمله به این کشور توسط کالین پاول به شورای امنیت سازمان ملل ارائه شد و تاکنون هیچ یک از آن ادعاها تحقق نیافته است.

زندان‌های مخفی سیا رسوایی دیگر مجلس سنای آمریکا بوده است. شایان ذکر است که تیم وینر برنده معتبرترین جایزه روزنامه‌نگاری در آمریکا (پولیتزر) در کتاب خود ( تاریخ CIA ، میراث خاکستر) می‌نویسد : مراکز بازجویی سری CIA قبل از سال ۱۹۵۰ در آلمان، ژاپن و پاناما دایر شدند و در آنها مخالفان را شکنجه می‌کردند.

بعد از گذشت چند سال از آغاز بحران در سوریه و فعالیت گسترده گروه تروریستی تکفیری داعش در این کشور، شواهد مختلفی، دست داشتن دولت آمریکا در ایجاد و حمایت مخفیانه از این گروهک تروریستی را اثبات کرده است. بر همین اساس این‌که داعش را یک ارتش مخفی تحت خدمت سیا بنامیم، حرف بی‌راهی نیست. البته صرفاً گزارش‌های خبری نیست که صحت این نظریه را تقویت می‌کند، بلکه مرور تاریخ هم نشان می‌دهد احتمال این‌که داعشی‌ها مزدوران سیا باشند، از احتمال این‌که خلاف این مطلب درست باشد، بیش‌تر است.

لیست کامل‌ کشورهایی که سیا در آن‌ها دخالت کرده و قصد براندازی نظام آن را داشته است

اکنون یک سوال باقی می‌ماند و آن نیز این است که اوباما با وجود در دسترس داشتن بیش از ۲۰ مرکز اطلاعاتی که  تمام  اطلاعات و مشورت‌های مورد نیازش را ارائه می‌دهند؛ چرا این مرکز را تعطیل نمی‌کند؟ آیا وقت آن نرسیده که آمریکا دستش را از این همه مداخله پس کشیده و با تعطیل کردن این مرکز که حدود ۳۰ هزار کارمند دارد میلیاردها دلار در هزینه‌های مالیات دهندگان صرفه‌جویی کند؟ آیا بهتر نیست که اوبامای برنده جایزه صلح نوبل!!! به نداها و دعوت‌های سازمان دیده‌بان حقوق بشر و اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا که خواستار محاکمه عاملان شکنجه و سیاستمداران مخالف تعطیلی سیا هستند گوش فرادهد؟ آیا زمان آن فرا نرسیده است که ایالات متحده آمریکا کنوانسیون منع شکنجه را که در سال   ۱۹۴۴ امضا کرد را اجرا کند؟