اسلایدر 13 مرداد 1395 - 8 سال پیش زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
کپی شد!
0

امت اسلام در مسئله حقوق بشر رسالت جهانی دارد

حجت الاسلام سید فاضل پیغمبری در یادداشت اختصاصی خود برای پایگاه خبری آوای ورزقان در خصوص مسئله حقوق بشر نوشت: رعایت حقوق بشر و رعایت کرامت انسانی آرزوی دیرینه انسان در زندگی اجتماعی بوده و است، همه انسان ها از هر نژاد و زبان و در هر سطحی که باشند دوست دارند از حقوقی برابر، آزادی فکر و اندیشه، و امنیت در حوزه های مختلف زندگی برخوردار باشند و دیگران به حفظ حرمت و رعایت حقوق مسلم آنان پایبند باشند تا بتوانند فارغ از هر دغدغه و بدون هیچ تهدیدی به آینده خود امیدوار باشند و به زندگی خود ادامه دهند.
«و اذ قال ربک للملائکه انی جاعل فی الارض خلیفه»: یادآور آنگاه که پروردگارت به فرشتگان فرمود: در زمین خلیفه قرار می دهم.
مقام خلافت که مقامی رفیع است منحصر در انسان است و خداوند آدمیان را به این مقام اختصاص داده است تا آنجا که فرشتگان بر آن رشک بردند و گفتند: «اتجعل فیها من یفسد فیها و یسفک الدماء و نحن نسبح بحمدک و نقدس لک» خداوند در پاسخ آنها فرمود: «انی اعلم ما لا تعلمون»
یکی از بنیادی‌ترین مفاهیمی که همواره در جوامع بشری در مورد آن بحث و گفت‌وگو شده است. مسئله تفاوت‌ها و تبعیض‌هاست که اصالت یا عدم اصالت آن همواره در کانون توجه متفکرین بشری قرار داشته است. این اصل به ‌خصوص در زمانی که حاکمیت ادعای اسلامیت دارد، بسیار قابل توجه می‌باشد، به طوری که اگر بخواهیم طبق قرآن و سنت معصومین به این مسئله نگاه کنیم مساوات و برخورداری همگان از امکانات اصلی زندگی و حقوق اساسی منطبق با تعالیم دین و سیره پیشوایان دینی است این مسئله که تفاوت در کسب‌ها و درآمدها وجود دارد امری غیرقابل انکار است لکن مسئله مهم عدم منتج شدن این مسئله به اختلافات طبقاتی است که مورد تأکید واقع شده است.
قرآن‌کریم در این‌باره می‌فرماید: «وَ اللّهُ فَضَّلَ بَعْضَکُمْ عَلَى بَعْضٍ فِی الْرِّزْقِ فَمَا الَّذِینَ فُضِّلُواْ بِرَآدِّی رِزْقِهِمْ عَلَى مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُمْ فَهُمْ فِیهِ سَوَاء أَفَبِنِعْمَهِ اللّهِ یَجْحَدُونَ (نحل۷۱)»
خداوند روزی برخی از شما را بیش از برخی دیگر مقرر داشت و اکنون کسانی که روزی بیشتر یافتند از روزی و امکانات خویش به زیردستان خود نمی‌دهند تا همه در روزی (و برخورداری از نعمت‌ها) برابر باشند. آیا (بدین‌سان) در برابر نعمت خدا ناسپاسی
امام صادق(ع) می‌فرمایند: «لناس سواد کاسنان المشط »مردم مانند دانه‌های شانه با هم برابرند.
حقوق بشر واژه ای است که در دهه های اخیر کاربرد آن در ادبیات سیاسی جهان بسیار رایج شده است. هر روز آمار و گزارش هایی از نقض حقوق بشر در کشور ها از سوی نهادهای بین المللی و همچنین سازمان های مردم نهاد منتشر می گردد. در این میان کشورهای غربی نیز که خود را داعیه دار حقوق بشر می دانند برای گسترش آزادی ها اقدام به لشکر کشی و جنگ افروزی می کنند. جنگ عراق، جنگ افغانستان، حمله به یمن و فلسطین و.. همه از جمله تلاش های غربی‌ها برای اشاعه حقوق بشر در دنیاست. در این میان اما در رفتاری کاملا متناقض شاهد هستیم که غربی ها از دیکتاتورهای وابسته خود در کشورهای منطقه به شدت حمایت می کنند و هرگونه سلاح و ابزاری را برای سرکوب معترضان در اختیار آنان قرار می‌دهند.
حقوق بشر به معنای غربی آن به دنبال اشاعه حداکثری آزادی برای جوامع غربی است. در حقوق بشر غربی نوعی نژاد‌ پرستی خاص نیز احساس می شود که بر اساس آن آزادی و جایگاه شهروندان غربی نسبت به سایر ملل و اقوام نیز بسیار مهم تراست و از همین رو اگر برای منافع غرب حقوق بشر دیگر ملت ها به مخاطره بیفتد و یا به طور کل از بین رود هیچ مشکلی پدید نمی آید!
نگاه غربی ها به حقوق بشر و رفتار آن‌ها در خصوص دفاع از آزادی در کشورهای مختلف پر از تناقض است و حتی شواهد این تناقض در خود این کشورها نیز به وضوح مشخص شده است. یعنی زمانی که در خود کشورهای غربی ۹۹ درصدی ها بخواهند علیه ۱ درصدی های سوار بر قدرت اعتراض کنند حقوق بشر فراموش می شود و با آنها به بدترین وضع ممکن برخورد می شود. طی چند دهه گذشته غرب همواره خود را مظهر آزادی و حقوق بشر معرفی کرده است که دیگران می بایست با عبور از راه های غربی به این آزادی و حقوق بشر دست یابند.
در واقع غرب به دنبال جهان شمول کردن فرهنگ لیبرالی و اومانیستی بود. اما شواهد و قراین متعدد حاکی از آن است که دیگر وقت عبور از حقوق بشر به سبک غرب فرا رسیده است. امروز همه صاحب‌نظران و اندیشه وران حتی در غرب به این اعتقاد رسیده اند که فرهنگ غربی نمی‌تواند موجب پیشرفت و تکامل انسانی شود چرا که این فرهنگ اصالتی نفس محور و لذت گرا دارد. از این رو در این فرهنگ نیز نمی توان از حقوق بشر انتظار زیادی داشت. در حقوق بشر به سبک غرب اساس حفظ حالت موجود برای کسب بیشترین نفع و لذت نفسانی است.
در خصوص حفظ حرمت دیگران از امام رضا علیه السلام بیاموزیم که سخت به این قانون پایبند بود و با رفتار خود آن را به دیگران تعلیم داد . آن حضرت در حفظ حرمت و کرامت دیگر انسان ها، نه سخن کسی را قطع کرد نه در حضور دیگران، آب دهان انداخت ، نه به این دلیل که او از مقام امامت یا ولایتعهدی برخوردار است سفره خود را از زیر دستان جدا کرد و حتی در حضور دیگران پای خود را دراز نکرد. گزارش ابراهیم بن عباس از روش و منش اجتماعی آن امام گواهی بر این واقعیت است که گفت: هیچ گاه ندیدم امام رضا علیه السلام در سخن خود با دیگران درشتی کند ؛ هیچ گاه ندیدم که امام رضا علیه السلام سخن کسی را قطع کرده باشد تا مگر آنکه از سخنش فراغت حاصل کرده باشد؛ هرگز درخواست کسی را که قادر به انجام آن بود، رد نکرد؛ هرگز پای خود را در حضور دیگر هم نشیناش دراز نکرد؛ هرگز در حضور هم نشینان خود تکیه نکرد؛ هرگز امام را ندیدم که با غلامان و بردگان خود تندی کند؛ هیچ گاه در حضور دیگران آب دهان نینداخت، او را ندیدم که قهقهه کند بلکه خنده او تبسم بود؛ هرگاه به خلوت می رفت و سفره غذایش را می گستراند تمام کارکنان و غلامان و حتی دربانان را بر سفره می نشاند.
راهکار درست تمسک به دستورالعمل های ادیان الهی است . اساسا قوانینی می توانند در جهان به طور صحیح و دقیق حاکمیت کرده و از حقوق همه انسانها دفاع کنند که پشتوانه الهی و دینی داشته باشند در واقع این مهم از کسی بر می آید که خود خالق همه انسانهاست و او خود خوب می‌داند که نیاز هر کس چیست و درمان دردها کدام است .
دین اسلام کامل ترین ادیان الهی است و اگر کسی به دنبال آموزه های انسان شناختی می گردد فقط باید آن را در قرآن آموزه‌های پیامبر اسلام و نیز ائمه اطهار علیهم السلام جستجو کند.

 

حضرت علی ع که عدالتش و احقاق حقوق انسانها توسط او زبانزد خاص و عام، مسلمان و غیر مسلمان و خودی و غیرخودی است و سرانجام هم شهید راه حق و عدالت شد، نهج البلاغه‌ اش دنیای شگفتی ها از عظمت خلقت انسان و حواشی او است و هیچ ذهن پویایی نیست که این اقیانوس را درنوردد و باز هم دستش از گوهرهای ناب خالی بماند و به عنوان نمونه‌ای دیگر می‌تواند از صحیفه سجادیه امام زین العابدین (ع) نام برد که آن هم سرشار از این مقولات است و رساله حقوق آن امام همام خود منشوری جاوید در همین راستا به حساب می‌آید.
بنابراین مکتب اسلام در حفظ حقوق انسان‌ها و مسلمانان نسبت به همه مکاتب و ادیان پیشتاز بوده و دارای برنامه است و در نظام جمهوری اسلامی چه در زمان امام راحل و چه حال این نظریه به اثبات رسیده است و همه مسلمین جهان نیز این حس را درک کرده‌اند لذا مقام معظم رهبری هم در این خصوص جمله ای دارند که فرمودند: »جمهوری اسلامی، پرچمدار حقوق انسان است». دفاع ما از مردم مظلوم در فلسطین، در لبنان، در عراق، در افغانستان و در هر نقطه‌ای که مردم مظلوم واقع شدند نشانه همین است. نشانه این است که پرچم حقوق بشر به وسیله اعتقاد به اسلام، ایمان به اسلام در این کشور برافراشته شده و ما احتیاج نداریم که برای حقوق بشر کسی ما را نصیحت کند.

نویسنده
احمد مظفری
مطالب مرتبط
  • نظراتی که حاوی حرف های رکیک و افترا باشد به هیچ عنوان پذیرفته نمیشوند
  • حتما با کیبورد فارسی اقدام به ارسال دیدگاه کنید فینگلیش به هیچ هنوان پذیرفته نمیشوند
  • ادب و احترام را در برخورد با دیگران رعایت فرمایید.
نظرات

دیدگاهتان را بنویسید!

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *