به گزارش آوای ورزقان به نقل ازآناج رقابت پنهان اصلاحات با دولت تدبیر علی الخصوص جناب روحانی و از طرفی کمبود چهره های موجه از اصلاح طلبان باعث شده تا رسانه های جریان چپ سراغ قهرمانان سابق خود رفته تا بوسیله ی آنان اهرم فشاری برای دریافت سهمی مشخص و تاثیر گذار باشند.
در این راستا سایت اصلاح طلب نامه، با مطرح کردن دوباره ی عبدلله نوری وزیر اسبق کشور، سعی در به چالش کشیدن دولت آقای روحانی داشته و عدم تحقق خواسته های جریان اصلاح طلب از دولت اعتدال، باعث عصبیت های این طیف شده است.
نامه دراینباره می نویسد: ” عبدالله نوری از سوی دادگاه ویژه روحانیت به دلیل اهانت و افترا به انقلاب و امام و رهبری به «پنج سال زندان، پنج سال انفصال از مدیرمسوولی روزنامه و پانزده میلیون ریال جزای نقدی» محکوم شد.
وی بعد از حکم راهی زندان شد و حادثهای اسباب آزادی نوری را فراهم آورد. برادر وی، دکتر علیرضا نوری در جادهی تهران-شمال دچار سانحه رانندگی شد و جان سپرد. نوری برای مراسم ختم برادر به خانه آمد و نمایندگان اصلاحطلب مجلس ششم در نامهای به رهبری معظم انقلاب خواستار آزادی وی شدند که مورد موافقت قرار گرفت. به این ترتیب عبدالله نوری که بنا بر قوانین باید پس از گذراندن نیمی از محکومیت خود (۳۰ ماه) از زندان به صورت مشروط آزاد میشد، پس از گذران بیش از ۳۵ ماه از زندان اوین آزاد گردید.
بعد از این زندان شیخ عبدالله ترجیح داد سکوت را در دستور کار خود قرار دهد و کمتر در مورد شرایط کشور سخن بگوید. او حتی در حالی که نامش به عنوان نامزد اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری ۸۸ مطرح بود به نفع موسوی کنار کشید و در حوادث بعد از انتخابات نیز به جلسات خانهاش تاثیر مستقیمی بر روی شرایط نداشت.
نوری ساکت در جریان انتخابات ریاست جمهوری یازدهم نیز فعالیت چندانی نداشت و تنها بعد از پیروزی روحانی به او تبریک گفت. پیامی که بسیار مورد توجه رسانهها و ناظران سیاسی قرار گرفت. وزیر کشور دولتهای سازندگی و اصلاحات از روحانی خواست با عقلانیت و شجاعت، مسیر واقعی اصلاحات همه جانبه و تغییرات سازنده، که پیام رسا و بلند رأی ملت در انتخابات ۲۴ خرداد ۱۳۹۲ است را، پیگیری کند.
روند سیاسی حسن روحانی طی یک سال و نیم گذشته به نظر میرسد باعث شده است که عبدالله نوری مهر سکوت خود را نشکند. نوری همچون دوران اصلاحات و سازندگی این انتظار را از روحانی داشت که تغییرات گسترده را از همان روزهای اول آغاز کند اما «شیخ دیپلمات» استراتژی برخلاف نظر عبدالله نوری را در دستور کار خود قرار داده است و همین باعث شده است تا عبد الله نوری شرایط دولت روحانی را نپذیرد و سکوت خود را نشانه انتقادش از روحانی قرار دهد.
امروز تنها کسانی که در مراسمهای خانه او شرکت میکنند میدانند که این روزهای عبدالله نوری چگونه سپری میشود. روزهایی که به نظر میرسد عبدالله نوری به دلیل شرایط سخت دولت روحانی ترجیح داده است لب به انتقاد نگشاید و ناظر مسائل سیاسی باشد. اما باید بدانیم که بالاخره روزی شیخ عبدالله نوری سکوت خود را خواهد شکست و قطعا انتقاد از روحانی بخشی از این شکستن سکوت خواهد بود.”
عطریانفر در روزنامه شرق درباره عبدالله نوری می گوید: خاطره منحصربهفردی برای شما بگویم که بعدها آقای نوری به من گفتند. من تنها کسی بودم که در هر دودولت در وزارت کشور بودم. در دوران دولتدوم مهندس موسوی، این نسبت به من داده میشد که نقشی فراتر از معاونان در تدبیر امور نیروهای سیاسی دارم و خارج از ساختار معاونت عمل میکنم که کمی مورد گلایه برادرمان جناب آقای صدر هم بود. پس فضای وزارت کشور، را میشناختم. آقای نوری میگفت آقای هاشمی پس از مشخصشدن نتیجه انتخابات ریاستجمهوری سال٨۶، به ایشان میگوید برای وزارت کشور خود را آماده کند!
آقای نوری گفت من خیلی جا خوردم چون ایشان در آن دوران موقعیت بسیار ممتازی داشت؛ مسوول کمیسیون بودجه مجلس و بحث ارز در کشور، نماینده امام در جهاد و نماینده امام باقوت هرچهبیشتر در سپاه که نصب فرماندهان ردهها، حفاظت اطلاعات و عقیدتی- سیاسی را در اختیار ایشان گذاشته بود از جمله مسوولیتهای ایشان بود.
تنها عضو جوان متفاوتی بود که در فهرست ٢٠نفره که امام برای تدوین متمم قانوناساسی معرفی کرده بودند، نامشان به چشم میخورد. همه آنها واجد جایگاه حقوقی یا بهلحاظ حقیقی افرادی ریشهدار بودند اما آقای نوری نسبتا جوان بود. آقای نوری ابتدا سر باز میزند و میگوید حاضر نیست به جای آقای محتشمیپور به وزارت کشور برود. آقای هاشمی پاسخ میدهد به دلایلی، امکان ادامه وزارت آقای محتشمیپور در دولت جدید، ممکن نیست.
دلایل هم شرایط و فضای کشور یا نوع نگاه آقای هاشمی بود. بار دوم همین خواسته را مطرح میکند و آقای نوری همان پاسخ را میدهد که به دلیل دوستی دیرینه با آقای محتشمیپور، این پیشنهاد را نمیتواند بپذیرد.
بار سوم که فرصتی تا زمان معرفی کابینه به مجلس باقی نمانده بود، صراحتا به آقای نوری میگوید اگر نپذیری، شیخحسن روحانی را معرفی میکنم.
آقای نوری میگفت وقتی این را شنیدم با خود گفتم بههرحال، من به اردوگاه جناح چپ تعلق دارم و آقای روحانی، در جریان مقابل طبقهبندی میشود و به همین دلیل میپذیرد. هرچند دوستان آقای محتشمیپور از این اقدام آقای نوری گلهمند بودند و کم لطفیهایی نیز داشتند، اما آقای نوری نماینده چپ نوشده و خط امام بود که میخواست شرایط جدید را باور کند.