به گزارش آوای ورزقان به نقل از آناج، شاید در خیلی از کشورهای جهان انقلاب ها و رفروم های مختلفی در حد شهر، منطقه کشور و فرا کشوری، حتی قاره ای رخ داده است. انقلاب هایی که بعضا فقط به اقتصاد و صنعت بسنده شده، مانند انقلاب صنعتی اروپا، بعضا به ایده، فناوری و معماری اکتفا شده، مانند مدرنیسم شکل گرفته از آمریکا و یا انقلاب هایی که در لحاظ صرفا سیاسی و نظامی مانند روسیه و فرانسه اتفاق افتاده است.

به دور از نگاه احساسی و تعصبی، کمتر انقلابی و یا به جرات میتوان گفت که منحصر به فرد ترین انقلاب هزاره اخیر، انقلاب اسلامی ایران است که در بعد های مختلفی به صورت مستقیم و غیر مستقیم شکل گرفته است. هر چند برخی از معاندان و کج فهمان تاریخ نگار انقلاب اسلامی ایران را برگرفته از انقلاب الجزایر، پاکستان و نهضت قرن ۱۹ میلادی اخوان المسلمین مصر  میدانند، لکن با اندکی تامل میتوان دریافت که این طور ادعاها بیشتر لطیفه و مغالطه است.

همانطور که عرض شد، انقلاب اسلامی در بعد هاب مختلفی به صورت مستقیم و غیر مستقیم اتفاق افتاده است. از لحاظ مستقیم که میتوان به سیاسی، ایدئولوژی و فرهنگی اشاره کرد، ولی از لحاظ غیر مستقیم همین مقوله فرهنگ باعث تحت تاثیر قرار گرفتن سایر زمینه ها از علم و هنر و اقتصاد گرفته تا ورزش و … شده است.

اما هدف از این نوشتار اشاره ای به سال ۱۳۹۴ می باشد، زمانی که در آستانه ۳۷ مین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی قرار گرفته ایم و تا کمتر از سه هفته دیگر انتخابات مجلسین(شوای اسلامی و خبرگان رهبری) برگزار خواهد شد. هیاهوی انتخابات مانند اخبار، بازارگرمی، شایعه پراکنی، همایش ها و تبلیغات، فضای جامعه را تحت تاثیر قرار داده و انتظار می رود این امر هر روز غلیظ تر شود ولی بی خبر و بدون توجه هستیم که چه عواملی باعث ایجاد چنین زمینه های اجتماعی و سیاسی در جامعه شده است.

مقوله انتخابات یکی از مهمترین و شاخص ترین آیتم های هر نظام دموکراتیک بوده و هر کشوری که مدعی دموکراسی می باشد، سوال اختیارات ملت در اصل انتخاب های سیاسی می باشد. دیدگاه مرم سالاری دینی که ایدوئولوژی اصلی نظام محسوب می شود و بخش مردم سالاری آن مبتنی از اجرای انتخابات و سایر حقوق شهروندی است.

نظامی که حتی از کوچکترین نهادهای شورایی مانند شورای شهر تا انتخاب عالی ترین مقام کشور در دست مردم بوده و مردم به صورت مستقیم و غیر مستقیم آینده و سرنوشت خود را رقم می زنند. اگر به انقلاب های موثر و مطلوبی مانند( هندوستان، کوبا و آمریکای لاتین) و جریانات رهبری مثبت این انقلاب ها ( گاندی و فیذل کاسترو و سیمون بولیوار) توجهی داشته باشیم، متوجه خواهیم شد که در این کشور ها هم علی رغم امتیازات مثبت فراوان، مردم امکان انتخاب رهبر خود را حتی به صورت غیر مستقیم نداشته اند.

لکن در انتخاب ولی امر مسلمین و ولی فقیه نیز مردم تعیین کننده اصلی هستند. حال با توجه به این تعاریف باید متوجه شده باشیم که هر نعمتی مانند استقلال و آزادی گرفته تا انتخابات و شور و نشاط آن در سایه ی زحمات امام راحل و خون شهدای انقلاب اسلامی بودهایم که ۳۷ سال پیش در چنین روزهایی خون دل خوردند و خوب بدانیم که اگر به راحتی در حال جولان و ایجاد تنش و جنجال و حاشیه و تخریب برای رسیدن به کرسی های سبز و سرخ و بهارستان هستیم، زیر سایه‌ی سه رنگ پرچم مقدس ایران اسلامی قرار داریم.

لذا بزرگترین وظیفه ما ابتدائا حضور پور شور و گسترده در تکریم دهه فجر میباشد تا با قدوم خود هم بیعت تازه ای با معمار کبیر انقلاب و جانشن برحقش داشته باشیم و اعلام آمادگی خود را برای تجلی این انقلاب در ۷ اسفند را داشته باشیم.